Benoem de oorzaak van het probleem en pak het aan!
Diverse organisaties hebben een duidelijke ‘position paper’ aangeleverd voor het rondetafelgesprek in de Tweede Kamer betreft de leerlingenvervoercrisis die woensdag 12 oktober 2022 gaat plaatsvinden.
LBVSO (die kinderen in het voortgezet speciaal onderwijs vertegenwoordigt) beschrijft de ernst van de situatie met schrijnende verhalen die tienduizenden kwetsbare kinderen elke dag overkomen. Ouders & Onderwijs beschrijft dat er geen snelle en simpele oplossing is, maar doet toch een paar aanbevelingen. Een SWV benadrukt het belang van Passend en Inclusief Onderwijs en de vervoerders geven vooral de coronacrisis de schuld en beklagen zich over de aanbestedingssystematiek.
Laten wij van Boze Ouders en Onderwijsaffaire nou juist met dat laatste punt eens zijn:
De overheid beschrijft de problematiek van kwetsbare kinderen veelal als complex.
Wij vinden niet de kinderen, maar het beleid van de overheid complex. Het is niet gemakkelijk uit te leggen waarom er zoveel mis gaat bij de uitvoering van Passend Onderwijs (laat staan het plan om het recht op Inclusief Onderwijs ooit een keer uit te gaan voeren), maar toch begint dat bij het volgende woord:
MARKTWERKING.
Deze overheid zet al decennia in op het terugschalen van de invloed van de overheid en zet in op marktwerking. De zorg, nutsbedrijven en ja, zélfs het onderwijs zouden gebaat zijn bij concurrentie.
Daarvoor hebben ze regels bedacht. Zo moeten overheidsorganisaties hun diensten uitbesteden aan bedrijven uit de markt. Dat doen zij d.m.v. zogenaamde aanbestedingen.
Om kans te maken op een aanbesteding, moeten bedrijven aan eisen voldoen.
Dit kunnen slechts een handjevol bedrijven, die groot genoeg zijn om aan te kunnen tonen dat zij voldoende middelen hebben.
Per periode worden dure aanbestedingsdeskundigen ingehuurd voor deze ‘rat-race’ en presenteren deze grote, winstgevende bedrijven vol trots elke keer weer dat zij de aanbesteding ‘gewonnen’ hebben.
Chauffeurs worden te weinig betaald en ouders hebben elke keer weer stress omdat de communicatie betreft het vervoer op z’n zachtst gezegd dramatisch verloopt en het steeds weer de vraag is óf er vervoer is en zo ja, hoe dat geregeld is.
Wat hebben de kwetsbaren in onze samenleving eigenlijk gewonnen? Wat hebben kwetsbare kinderen die niet thuisnabij naar school kunnen gewonnen met deze manier van noodzakelijke onderwijs en zorg organiseren?
Hoe zijn kinderen gebaat bij de pleisters die geplakt worden door budget bedoelt voor kwetsbaren uit te geven aan dure toezichthouders en klachtencommissies die voor deze kinderen niet helpend zijn?
Chanty (12) met spasmen en rolstoel heeft maar 4 dagen school gehad in 3 weken tijd omdat de taxibus haar niet kwam ophalen wegens chauffeurstekort! Ze heeft zelfs haar introductieweek gemist. Chanty ervaart veel stress en denkt dat zij er niet toe doet…
Mik (12) heeft autisme, en 4 schoolgenoten met beperking. Zij werden gedropt terwijl school nog dicht was. Chauffeur reed weg want nog een rit wegens chauffeurstekort! Mik raakte in paniek en ander kind plaste in broek.
Thuisnabij?
Wij van Boze Ouders & Onderwijsaffaire vinden dat ieder kind het recht heeft op thuisnabij onderwijs wat bij de ontwikkeling van het individuele kind past. Wij vinden dat onderwijs (en zorg) de verantwoordelijkheid is van de overheid, van ons als samenleving en dat het belang van het kind voor op staat. Kinderen hebben leerRECHT, ook als blijkt dat het beter is om dit buiten een schoolgebouw te organiseren.
Nood breekt wet.
Al jaren blijkt uit schrijnende verhalen dat de marktwerking in het leerlingenvervoer, het uit- en aanbesteden aan (veelal winstgevende) bedrijven niet in het belang zijn van het (kwetsbare) kind. Met als dramatisch dieptepunt de start van schooljaar 2022/2023 waar vele kinderen niet of te laat naar school vervoerd worden.
Wij roepen u op om het ‘beestje bij de naam te noemen’ en oplossingen te organiseren bij de wortel van het probleem: zorg en onderwijs is geen markt maar een publieke voorziening.
Oplossing:
Samenwerkingsverbanden Passend Onderwijs (SWV’s) zijn verantwoordelijk voor een dekkend aanbod in de regio.. Net zoals het VNG denken wij dat diezelfde SWV’s ook verantwoordelijk zouden moeten zijn voor gepast vervoer naar een passend onderwijsplek. Inhoudende dat niet de gemeente, maar onderwijsorganisaties verantwoordelijk zouden moeten zijn voor leerlingenvervoer en gemeenten de controle en handhaving daarop zouden moeten uitvoeren.
Bijkomend vragen wij de regels te verscherpen betreft reistijd naar school en de juiste begeleiding in het vervoer te organiseren die bij deze kwetsbare groep past. Deze expertise is aanwezig in het (speciaal) onderwijs wat het niet meer dan logisch maakt om vervoer dan ook vanuit deze scholen te organiseren.
Dáár ligt de oplossing en #kanniet bestaat niet, want nood breekt wet.
We gaan proberen een verslag te maken van het debat over #LeerlingenvervoerCrisis
— Boze Ouders (@Boze_Ouders) October 12, 2022
13:10 Elijah van @LBVSO stelt zich voor en begint te vertellen over de tsunami aan klachten die zij binnen krijgen van kinderen in het #leerlingenvervoer