Categorieën
Blog

Discriminatie

Afgelopen week werd ik op Twitter geblokkeerd omdat ik een vergelijking maakte, aangehaakt op een draadje die ging over de vraag of speciaal onderwijs in strijd was met de rechten van de mens.

Mijn draadje begon met het woord “Apartheid” en ik legde uit dat speciaal onderwijs er voor zorgt dat kinderen gescheiden worden van de reguliere samenleving: niet alleen door apart onderwijs, maar ook door aparte opvang, aparte sportclubjes, apart vervoer, etc. Apartheid is een Nederlands woord en nog steeds doordrenkt in onze samenleving: het is heel erg Nederlands om in hokjes te stoppen: segregatie: afzondering van een bevolkingsgroep uit de maatschappij. In dit geval niet uit racistische motief, maar op basis van handicap.

Ik maak me grote zorgen over mijn kind dat nu nog jong is, maar wie ik straks niet meer tegen kan houden als ook hij naar buiten wil. Als hij in een omgeving terecht komt waar men hem niet kent, die niet weet hoe ze met kinderen als hij om moeten gaan, maar vooral: waar hij niet heeft kunnen oefenen hoe om te gaan met die samenleving. Hij zit immers op een speciale school (niet in de wijk), kan niet naar een BSO in de buurt en moet aan de andere kant van de stad sporten bij een speciale voorziening. Prachtig dat het kan, maar het zorgt er wel voor dat hij in een gescheiden wereld leeft.

Ik vermoed dat degene die mij blokkeerde mijn draadje niet gelezen heeft en al afhaakte bij het woord.
Ik logde in met een ander account en plots kon ik zien dat ze mij van een preek had voorzien. Hoe durfde ik de vergelijking te maken? Daarbij een filmpje van het lied “Free Nelson Mandela”.
Nu wist ik dat het woord misschien niet in goede aarde zou vallen, maar blokkeren zonder om opheldering te vragen? Preken, zonder dat ik het kan lezen? Niet echt helpend om mij iets in te laten inzien, zeker niet voor een politica.

Ik schreef een reactie waarin ik aangaf dat het geenzins mijn bedoeling was te bagatelliseren. Dat ik niet claimde dat kwetsbare kinderen werden uitgemoord, verhongerd en in gevangenissen werden gegooid. Dat ook ik boeken over Nelson Mandela heb en koester. Dat ik geenzins de aandacht wil weghalen bij racisme. Overwoog excuses.

Ik plaatste het niet: want als iemand je blokkeert zonder in dialoog te gaan, dan is alles wat ik zeg toch aan dovemansoren gericht.

Waarom mag ik niet aanstippen dat er ook mensen zijn die gediscrimineerd worden op basis van handicap?
Waarom wordt er zelfs in het discriminatiedebat gediscrimineerd?
Ook vandaag weer een nieuwsbericht over #kansenongelijkheid die vooral ging over afkomst, kleur en armoede. Mag ik a.u.b. aangeven dat er nóg een groep is die stelselmatig wordt gediscrimineerd, zonder dat men mij beticht van het afleiden van aandacht voor een andere groep? 

Ik richtte notabene Boze Ouders op omdat er al genoeg groepjes zijn waar autochtone, hoogopgeleide, witte ouders hun best doen aan te sluiten bij een poldermodel en ik me afvroeg hoe dat met de andere categorie ouders zat. Boze Ouders is voor álle ouders die ondersteuning nodig hebben bij het zoeken naar thuisnabij onderwijs en willen dat hun kinderen mee mogen doen met de maatschappij.
En ja, het is ‘de toon die de muziek maakt’, maar die toon is hard nodig.

Nederland kent minstens 15.000 thuiszitters en grote aantallen kinderen die ergens ver weg op een (vaak)niet passende school zitten.
Kinderen die overigens ook met regelmaat (gefixeerd) apart worden gezet i.h.k.v. ‘time out’.

LeerlingenvervoerCrisis
~ Ine van Vuuren

Kinderen die dagelijks hebben te maken met vervoer wat niet op komt dagen of hen 3 uur per dag in een busje laat zitten waardoor ze geen enkele kans maken op een ‘zo’n normaal mogelijk leven’. Kwetsbare kinderen, met een handicap, neurodivers en ja, ook kinderen die opgroeien in armoede of een ‘andere’ achternaam hebben. Een beperking hebben discrimineert immers niet.

Het is niet beter dat kinderen worden afgezonderd. Het is niet beter dat kinderen apart moeten opgroeien. Alle goede bedoelingen en hard werkende speciaal onderwijs professionals ten spijt.

Het is onze taak om te zorgen dat gespecialiseerd onderwijs, zorg en voorzieningen terecht komt op de plek waar het kind opgroeit. Het is onze taak om te zorgen dat elk kind, welke afkomst, ras, geslacht, geloof, politieke gezindheid van ouders, financiële middelen, geaardheid, maar ook zeker welke beperking of handicap dan ook mee mag doen met de maatschappij.

Dát is pas kansengelijkheid: een inclusieve samenleving voor iedereen.

Categorieën
Blog

Beschermd: Woedend was ze

Deze inhoud is beschermd met een wachtwoord. Vul hieronder het wachtwoord in om het te bekijken:

Categorieën
Blog Boze Ouders Nieuws Persberichten

Leerlingenvervoerscrisis


Benoem de oorzaak van het probleem en pak het aan!

Diverse organisaties hebben een duidelijke ‘position paper’ aangeleverd voor het rondetafelgesprek in de Tweede Kamer betreft de leerlingenvervoercrisis die woensdag 12 oktober 2022  gaat plaatsvinden.

LBVSO kaart de problemen met het leerlingenvervoer aan.

LBVSO (die kinderen in het voortgezet speciaal onderwijs vertegenwoordigt) beschrijft de ernst van de situatie met schrijnende verhalen die tienduizenden kwetsbare kinderen elke dag overkomen. Ouders & Onderwijs beschrijft dat er geen snelle en simpele oplossing is, maar doet toch een paar aanbevelingen. Een SWV benadrukt het belang van Passend en Inclusief Onderwijs en de vervoerders geven vooral de coronacrisis de schuld en beklagen zich over de aanbestedingssystematiek.

Laten wij van Boze Ouders en Onderwijsaffaire nou juist met dat laatste punt eens zijn:

De overheid beschrijft de problematiek van kwetsbare kinderen veelal als complex. 

Wij vinden niet de kinderen, maar het beleid van de overheid complex. Het is niet gemakkelijk uit te leggen waarom er zoveel mis gaat bij de uitvoering van Passend Onderwijs (laat staan het plan om het recht op Inclusief Onderwijs ooit een keer uit te gaan voeren), maar toch begint dat bij het volgende woord:

MARKTWERKING.

Deze overheid zet al decennia in op het terugschalen van de invloed van de overheid en zet in op marktwerking. De zorg, nutsbedrijven en ja, zélfs het onderwijs zouden gebaat zijn bij concurrentie.
Daarvoor hebben ze regels bedacht. Zo moeten overheidsorganisaties hun diensten uitbesteden aan bedrijven uit de markt. Dat doen zij d.m.v. zogenaamde aanbestedingen.

Om kans te maken op een aanbesteding, moeten bedrijven aan eisen voldoen.
Dit kunnen slechts een handjevol bedrijven, die groot genoeg zijn om aan te kunnen tonen dat zij voldoende middelen hebben.

Per periode worden dure aanbestedingsdeskundigen ingehuurd voor deze ‘rat-race’ en presenteren deze grote, winstgevende bedrijven vol trots elke keer weer dat zij de aanbesteding ‘gewonnen’ hebben.

Chauffeurs worden te weinig betaald en ouders hebben elke keer weer stress omdat de communicatie betreft het vervoer op z’n zachtst gezegd dramatisch verloopt en het steeds weer de vraag is óf er vervoer is en zo ja, hoe dat geregeld is.

Wat hebben de kwetsbaren in onze samenleving eigenlijk gewonnen? Wat hebben kwetsbare kinderen die niet thuisnabij naar school kunnen gewonnen met deze manier van noodzakelijke onderwijs en zorg organiseren?
Hoe zijn kinderen gebaat bij de pleisters die geplakt worden door budget bedoelt voor kwetsbaren uit te geven aan dure toezichthouders en klachtencommissies die voor deze kinderen niet helpend zijn?

Chanty (12) met spasmen en rolstoel heeft maar 4 dagen school gehad in 3 weken tijd omdat de taxibus haar niet kwam ophalen wegens chauffeurstekort! Ze heeft zelfs haar introductieweek gemist. Chanty ervaart veel stress en denkt dat zij er niet toe doet…

Mik (12) heeft autisme, en 4 schoolgenoten met beperking. Zij werden gedropt terwijl school nog dicht was. Chauffeur reed weg want nog een rit wegens chauffeurstekort! Mik raakte in paniek en ander kind plaste in broek.

Thuisnabij?
Wij van Boze Ouders & Onderwijsaffaire vinden dat ieder kind het recht heeft op thuisnabij onderwijs wat bij de ontwikkeling van het individuele kind past. Wij vinden dat onderwijs (en zorg) de verantwoordelijkheid is van de overheid, van ons als samenleving en dat het belang van het kind voor op staat. Kinderen hebben leerRECHT, ook als blijkt dat het beter is om dit buiten een schoolgebouw te organiseren.

Nood breekt wet.
Al jaren blijkt uit schrijnende verhalen dat de marktwerking in het leerlingenvervoer, het uit- en aanbesteden aan (veelal winstgevende) bedrijven niet in het belang zijn van het (kwetsbare) kind. Met als dramatisch dieptepunt de start van schooljaar 2022/2023 waar vele kinderen niet of te laat naar school vervoerd worden.
Wij roepen u op om het ‘beestje bij de naam te noemen’ en oplossingen te organiseren bij de wortel van het probleem: zorg en onderwijs is geen markt maar een publieke voorziening.

Oplossing:
Samenwerkingsverbanden Passend Onderwijs (SWV’s) zijn verantwoordelijk voor een dekkend aanbod in de regio.. Net zoals het VNG denken wij dat diezelfde SWV’s ook verantwoordelijk zouden moeten zijn voor gepast vervoer naar een passend onderwijsplek. Inhoudende dat niet de gemeente, maar onderwijsorganisaties verantwoordelijk zouden moeten zijn voor leerlingenvervoer en gemeenten de controle en handhaving daarop zouden moeten uitvoeren.
Bijkomend vragen wij de regels te verscherpen betreft reistijd naar school en de juiste begeleiding in het vervoer te organiseren die bij deze kwetsbare groep past. Deze expertise is aanwezig in het (speciaal) onderwijs wat het niet meer dan logisch maakt om vervoer dan ook vanuit deze scholen te organiseren.

Dáár ligt de oplossing en #kanniet bestaat niet, want nood breekt wet.

Categorieën
Blog

Joost is Boos

Deel 5

Update van Joost over zijn kind die het heel zwaar heeft op Speciaal Onderwijs. Jay heeft last van fysiek geweld.

Categorieën
Blog

Joost is Boos

Deel 4

Waarom is Joost Boos? Joost legt het uit. Joost is boos omdat hij tegen muren aan loopt. Joost is boos omdat niemand positief is.

Categorieën
Blog

Joost is Boos

Deel 3

Joost had gehoopt dat dit niet meer nodig was .

Categorieën
Blog

Joost is boos

Deel 2
Joost heeft alles, maar ook iets wat sommige andere niet hebben: een kind die niet geaccepteerd wordt op school. Omdat hij 1 van de vele stempels heeft gekregen van volwassenen, omdat wij niet weten hoe wij met deze kinderen om moeten gaan. Joost is in de wereld van Geen Passend Onderwijs beland. Joost zoekt aandacht omdat hij weet dat er misschien wel tienduizenden kinderen in deze maatschappij, niet meer welkom zijn op school. Bent u ook een boze ouder? Vul dan onze enquête in: https://bozeouders.typeform.com/to/Bf…

Categorieën
Blog

Joost is Boos

Deel 1

Joost heeft alles, maar ook iets wat sommige andere niet hebben: een kind die niet geaccepteerd wordt op school. Omdat hij 1 van de vele stempels heeft gekregen van volwassenen, omdat wij niet weten hoe wij met deze kinderen om moeten gaan. Joost is in de wereld van Geen Passend Onderwijs beland.

Joost zoekt aandacht omdat hij weet dat er misschien wel tienduizenden kinderen in deze maatschappij, niet meer welkom zijn op school. Deze video is op Facebook al 30.000+ bekeken.