Vragen en antwoorden over Klachtenprocedures

Nee, een onderwijsconsulent bemiddelt alleen, en heeft maar een heel beperkt aantal uren om per kind te besteden. Bovendien komt de onderwijsconsulent pas kijken als je al geëscaleerd hebt via school en samenwerkingsverband, maar niet meer als je er iets juridisch bij wil halen.

Nee. Een onderwijsconsulent mag je pas inschakelen als je het eerst via school en het samenwerkingsverband hebt geëscaleerd. Dan zijn de verhoudingen vaak al verhard, wat de kans kleiner maakt dat bemiddeling succesvol is. Want een onderwijsconsulent bemiddelt alleen, dwingt niets af. Als je wel dat er iets afgedwongen wordt, moet je als ouders een juridische zaak aanspannen. Maar je mag een onderwijsconsulent niet inschakelen als je ook juridische ondersteuning hebt of een juridische zaak hebt aangespannen. Dus als je iets wilt afdwingen krijg je als ouder geen hulp, je moet alles zelf betalen.

Onderwijsconsulent doet geen feitenonderzoek: zo wordt een ouder niet gehoord en school niet aangesproken op onjuistheden. Onderwijsconsulenten bemiddelen alleen, dwingen niets af. Wij willen ook een bemiddelaar als wij een verkeersovertreding doen als burger, dan zouden we nooit een boete hoeven te betalen. Wat ouders nodig hebben in het onderwijs is onafhankelijke ouderondersteuning, een professional die naast de ouders gaat staan, meegaat naar gesprekken met school en het gesprek kan sturen in de richting die het belang van het kind dient. Een ondersteuner die partij kiest voor de ouders en hun kind, en goed weerwoord kan bieden aan de onderwijsprofessionals. Zo iemand kan ook de ouders helpen om te begrijpen hoe het in elkaar zit en welke dingen wel en niet volgens de regels zijn. Als organisaties iets dan niet volgens de regels doen, zou deze ondersteuner ook moeten helpen om dat recht te zetten.

De onderwijsinspectie doet geen individuele casussen van ouders. Ouders kunnen nergens naartoe. Daarom hebben we Boze Ouders opgericht. Om daar aandacht voor te vragen. "Als ze al een individuele casus oppikken (zoals in onze casus) dan krijg je vanuit de wet AVG dus niet te horen wat ze gedaan hebben of geconstateerd hebben bij school(bestuur) in kwestie." "Op de eerste school van mijn kind hebben 64 ouders een brief gestuurd. Nooit een reactie gehad." "Heb ik gedaan. Nooit meer iets van gehoord." En als een school beseft wie de negatieve melding heeft gedaan, doet dat vaak geen goed voor de situatie van dat kind en de ouders. Je bent als ouders afhankelijk van de goodwill van de onderwijsprofessionals (omdat je niets af kunt dwingen) en dat maakt vele ouders angstig om iets te escaleren of te melden.

Klachtenprocedures zijn er, maar die kosten tijd, terwijl het kind verder kapot gaat. Bovendien is er nooit een bindende uitkomst, ook niet bij de geschillencommissie... dus uiteindelijk leidt dat niet tot een oplossing Ja, maar ik als ouder wil graag samen met de leerkracht(en) een oplossing bedenken. Wij willen toch allemaal hetzelfde ? Namelijk dat het kind blij en gelukkig het onderwijs ontvangt en daardoor een goede rol in de samenleving krijgt. Dan duurt een klachtenprocedure toch veel te lang ? De klachten procedures worden marginaal gelezen en moet je vervolgens in hoger beroep. De uitspraak volgt maanden later en de “zogenaamde oplossing” is dus vaak ingehaald door de tijd. tevens levert het een hoop procedure stress op en financieel kost een goede advocaat zeer veel. Het budget van rechtbijstandsverzekering is niet toereikend. Waardoor je als ouder Met je rug tegen de muur staat. Je hebt niets aan een klachtenprocedure als je kind onterecht naar een volgende school wordt gestuurd zonder dat er eerst gekeken is wat er nodig is: de klachtenprocedures zijn ultratraag, de besturen hebben goede juristen full time in dienst (van onderwijsgeld!!!) en ze weten het heel goed zo te draaien dat zelfs al krijg je gelijk, de uitkomst toch is dat je kind niet naar de school terug kan omdat het niet wenselijk is om je kind in een onwelkome omgeving te zetten.